YUNG PAYONG KO

Sa ganitong panahon, mainit tapos biglang uulan, biglang aaraw, tapos uulan tapos mag gagabi na, pati sa gabi maulan masarap humiga kaso walang makatabi, pero aanhin naman ang katabi kung wala namang nangyayari, kaya mas mabuti nang walang katabi. Basta magulo magulo.  Kaya sa ganitong panahon, mahalaga ang payong.

Kani kanina lamang nasa dyip ako, sobrang lakas ng ulan sa labas (Salamat naman at hindi umuulan sa loob ng dyip), may isang babae sa labas na pumara ng dyip na aking sinasakyan. Agad na huminto ang dyip upang isakay ang babaeng mala dyosa ang kagandahan. Basang basa siya sa ulan! ang sarap niyang tingnan! wet look na wet look! heavy mga pre! Pag pasok niya ng dyip lahat ng nasa loob naka tingin sa kanya, tila lahat ay naakit sa kanyang kagandahan. Maganda ang basang buhok, puting basang blouse, maikling basang palda, matang punong puno ng pag asa at saka mukha siyang mabango. Haayyy..

Naupo siya sa bandang gitna habang marahan niyang itinutipi ang kanyang payong na basang basa. Salamat at naimbento ang mga payong na kahit nakapayong ka ay tatagos at tatagos ang ulan at mababasa ka pa rin. Dahil kung hindi siya naimbento, wala sana sa harap namin ang ganitong klaseng dilag.

Hindi pa nag tagal patuloy pa rin ang pag sulyap ng lahat sa kanyang kagandahan habang siya naman ay abalang abala sa pag pupunas niya ng basang katawan. Para kaming mga kutong nag tetake- turns sa pag sulyap sa kanya para wag lang masabi na sinabay sabay namin siya. Pag di na naka tingin ang isa, ako naman. Pag tumingin ako sa malayo, siya naman, tas ako naman ulit.

Kinalkal niya ng kinalkal yung shoulder bag niya, kala ko kung anong hinahanap. Mag tetext lang pala, sobrang sarap panoorin ng pag kalkal niya. Tapos, nung nakuha na niya yung phone nya text na siya ng text siya ng text siya ng text. Tapos nag kalkal na naman ng bag niya, tapos nilabas niya ang wallet niya. Nag labas ng isang daang buo, di niya alam kung magkano ang bayad. Anak mayaman nga!

Lahat kami gustong marinig ang boses niya. Malamang sa alamang, para sigurong anghel ang boses niya.
Nang biglang . . . (den den den den - sawnd epeks)

MAMA! MAGKANO HANGGANG MONUMENTO???

Hutang na loob mas malaki pa boses sakin!! may lawit ang tokwa! Wag na nating pag usapan yang may lawit na yan! nakakainit ng ulo e, baha na nga, sasabayan pa niya. Payong na lang pag usapan natin, dahil ang payong magagamit mo yan ano mang panahon, taginit man, tag ulan at tag yawat. Sabi na nga ba e, duda ko sa babaeng yan kaya ako tingin ng tingin, wag kase kayo bibili ng payong na mumurahin pupulmunyahin kayo niyan e!! Pag hinangin yang payong na yan wasak yan! Bili ka ng bili ng murang payong tumatagal ng isang buwan, edi kada buwan bili ka ng bili!!  Yung payong ko, sobrang tibay nun kahit hanginin bumabaliktad pa pero di nasisira.
 Fibrella FTW (libreng adbertisment ah).