Para kanino tayo bumabangon?

Kapag nadapa ka

bumangon ka

pero kung nadapa ka

sa katawan ng babaeng sexy at maganda

babangon ka pa ba?

Mga katuga isang taon na naman ang lumipas. Patuloy pa rin ang ating buhay. Kung ikaw ay nadapa, nanaisin mo pa bang bumangon at ituloy ang buhay? Siempre naman mga katuga! dapat lang! ang buhay ay masaya! pero ang tanong para kanino nga ba tayo bumabangon?

Pinangarap ko noon nung bata akong makapag laro sa isnow. Makapag ice skating, ice skiing, snow boarding o kahit ano basta makapag laro sa yelo. Natupad naman ang mga pangarap na ito nung ako'y napadpad ng Amerika. Walang alinlangan akong sumama ng ako'y yayain na mag snow boarding.

Akala ko magiging madali lang ang lahat. Hindi ko natutunan ang snow boarding, unang subok ko ay hindi ko nagawang tumayo sa board at tuluyan na nga akong nag pagulong gulong patilapon pababa. Hindi ako nasayahan sa nangyari sa akin. Dear Ate Charo. Napakasakit po. Hindi ko po alam kung paano ko iiiwas ang sarili kong tumitilapon pababa sa ibang maayos na nag lalaro ng snow boarding. Nakakahiya Ate Charo.

Dahil sa iniisip kong malakas ako. Hindi ako tumigil. Sumubok ulit akong tahakin ang rurok ng bundok upang mag snow boarding pababa. Subalit sa ikalawang pag kakataon. Nabigo ako. Sa pag kakataong ito, hindi lang sakit ang aking naranasan. Opo ate charo tumama po ako sa puno ng krismas tree. Napakasakit. Itinuloy ko na lamang ang pag papagulong gulong pababa. Ang sarap pagmasdan ng aking mga kasamang masayang nag lalaro. Iniisip ko na ilang subok na lang ay magagawa ko ring maging masaya sa larong ito.

Sa ikatlong pagkakataon, sumubok ulit ako. Medyo sanay na ako sa pag tayo at pag balanse. Maganda ang unang naging galaw ko, maayos, subalit isang iglap, booom! (may booom talaga??) bumagsak akong muli at nasubsob ang mukha ko sa yelo. Tumama ang ngipin ko sa yelo. Napaka sakit! akala ko natanggal na ang magaganda kong ngipin. Iiyak na sana ako. Pero may tumulong sa akin upang makatayo.

Hindi ko na ulit sinubukan, sa pag iisip na ayokong ilagay ang sarili ko sa kapahamakan sa sandaling kasiyahan. Tinulungan niya akong tumayo at mangarap ulit sumubok. Subalit sumuko ako. Nabigo ako.

Tayo mga katuga. May mga pag kakataon ba na nais na natin isuko ang laban ng ating buhay? Iniiwasan ba natin ang mga bagay na makaka pag pa hirap sa atin at pinipiling maging madali na lang ang buhay? Kapag ikaw ay nadapa, pilitin mong bumangon sapagkat may mga taong pinipilit bumangon para sa atin. Ikaw katuga para kanino ka ba bumabangon?

(Pablong Pabling, San Bernardino, California 2011 www. arclicks.tumblr.com)

Ang post entry na ito ay para rin sa mga kababayan natin sa Cagayan De Oro at Iligan City. Sa kabila ng isang napakatinding pagsubok ay hinihiling kong maging matatag sila at ituloy pa rin ang kanilang buhay.

Maligayang pasko. at masaganang, malakas na bagong taon mga katuga!