Standing Next To Poverty

Nandito na ako sa bansang aking sinilangan, ang lugar kung saan maraming taong nakatayo sa "Bawal Ang Tao Dito" - lugar kung saan maraming tumatawid sa "Bawal Tumawid Dito Nakamamatay" at lugar kung saan madaming saleslady na naka stockings sabay high heels at full makeup.

Ngayon ko lang napagtanto na madali ka pala talagang mamatay dito sa Pilipinas dahil sa sistema ng gobyerno. Potaena ayoko talaga pag usapan ang gobyerno eh kase nakakaubos ng oras, para kang nag ubos ng oras sa pag hahantay ng mga sasakay sa dyip. Patigasan ng sikmura e, hanggat di puno ang dyip niya di siya aandar. Pagkatapos ng matinding pag hahantay na iyon ay ang pag hihintay sa trapik. Kung nilakad ko na lang sana nauna pa ako ng tatlong minuto. Kaya habang nag aantay sa trapik dito mo pwedeng gawin ang mga bagay na hindi mo magawa dahil baka ma late ka - kaya wag ka na magtaka kung may nangungulangot sa tabi mo - yung iba diyang walang manners pag katapos mangulangot pahid agad sa ilalim ng upuan, sa hawakan, sa dingding, sa likod mo, yung iba naman may pinag aral bibilugin muna saka pipitikin, pag sinuwerte ka sa iyo papunta yung pinitik niya.

Nakakapanibago - mahirap pala talaga mabuhay sa "Third World Country" nagkalat ang mga batang lansangan, asong ulol, gagong jeepney driver at mga sigang ipis. Kung susuwertehen ka dudukutan ka ng mga batang iyan, kakagatin ka ng asong ulol at wala kang laban kase pag pinatulan mo ang asong ulol mas ulol ka pa sa kanya yun nga lang loser ka may rabis ka na, ibababa ka ng jeepney driver sa kung saan ka niya gusto ibaba (kahit wala ka pa sa destinasyon mo) at hindi matatakot sa iyo ang mga ipis na yan. Sama na rin natin dito ang nagkalat na tae (pasintabi po sa mga tumatae este kumakain) sa kalye at kanal.

Kanina lamang e may dalawang babaeng gusgusin na sumakay ng dyip, ayaw sila isakay ng drayber sabi nung babae -" mag babayad kame koya anong akala mo samen walang pera?" sagot nung drayber "hindi ang babaho niyo e" hindi ko malaman kung matatawa ako o gusto ko sapakin tong drayber e, sariling kapwa niya e minamaliit niya. Sabagay mukha nga namang mabaho yung dalawang dalagitang bungal na iyon. Pinilit pa rin nilang sumakay - maharot silang dalawa kala mo mga nakatira ng rugby. Habang umaandar yung dyip pinag mamasdan ko sila - yung isa nakatingin sa malayo habang nililipad ang buhok na parang alambre na sa tigas, kung sinuswerte e lumilipad din ang mga kuto nun, nagugulo ang kuto kingdom habang mabilis ang pagtakbo ng dyip. Habang pinag mamasdan kong maigi yung buhok nung babae kung may nalipad ngang kuto sumigaw yung kasama niya - "Si koya o tinititigan ka, may gusto ka koya sa kaibigan ko no - birgin pa yan koya! sabay tawa ng malakas, nakita ko tuloy ang bungi niyang ipin. Ngumiti lang ako at pinakitaan ko ng pacute tekniks. Kinilig ata ang bruha - kinindatan ako pabalik. Ay potsa mama para. Bago ako bumaba - nakita ko ang tsinelas niyang magka ibang pares, nadurog ang puso ko.

- - -

"Announcement of winner ng Whatever Ten 2011 up next"

*If you like this post share it on FB*