BUHAY PA AKO!

Tae kayo. R.I.P na ako ni manong jepoy. Hahaha. Syet madalian lang itong post na ito. Nandine na ako sa esteyts mag parekoy, kalamig dito grabe tatlong patong ang damit ko. Wala pa akong internet at pc sa lugar na tinitirhan ko, dito ako sa pinsan ko ngayon kaya madaliang post lang ito. Magkakaroon din ako net at pc konting pray pa kay papa Jesus.

Dami ko na makukuwento- iba pala dine sa esteyts pag baba ko ng airport as usual natatae ako, pero tiniis ko hanggang makarating ng bahay. Umihi muna ako pag bukas ko ng cubicle wewww! Tae ang nakita ko. Kaya labas ako agad cubicle. Ayos na ayos ang pag welcome ng United States sa akin, isang ubod ng tumpok na tae sa bowl. Very Nice. Malamang isang pinoy ang gumamit nun at hindi flinush.

Nag mamadali ako sa mga panahong ito, kaya sang mabilisang post lang, masabi lang na buhay pa ako. Dami ko nang kwento, natambak na sa utak ko, yung ibang kwento umalis na, na miss ko ang mga blog niyo syet di pa ako makadalaw sa inyo ngayon. Next time pag nagka pc at net na ako sa bahay, babalik ako sa mundo ng pag boblog bwahahaha.

Miss ko na makasama ang chowkingko. Alam ko balang araw magkakasama kami dito sa lintek na malamig na lugar na ito. Pero masaya dito mura ang food- mura kase wala ako binabayaran sila nag papalamon sa akin dito,. tapos mag aaral pala ako dine. Sana ma credit mga grades ko sa pinas.

GEh po. SMILE muna kayo jan habang wala pa ako.